Crónica Laracha - Ou16: Solenoide

Imaxínache que tes na túa casa un agocho secreto onde te metes para viaxar ao momento que ti queiras. Decides entón que apareces cando eras pequeno, ou cando sexas maior?Non, non, iso está demasiado visto. Entón pensemos nunha viaxe a outra dimensión. Quero ver manchitas nos tellados e luces en cada persoa que camiña pola rúa. Ou non, porque non imos a
camiñar pola rúa, imos ver se nos deslizamos por estes ríos de magma que nos transportan onde queiramos.
Como podía adiviñar en que punto da túa historia ías aparecer. Resultou que hoxe era o día marcado nun calendario secreto que non coñecía ninguén, hoxe era o día en que che ías a desprender do teu colar de cicatrices. Saíches moi histérica pero criches. Fallaches case todo pero a intensidade e a paixón son contaxiosas, imposible quedarnos impasibles ante ese vendaval de arreones, cun ímpeto que parecía saído do mil demos de Saramago, encerrado durante séculos para aparecer xusto hoxe... Menos mal que es humana e tamén fallas, porque se non como ían a desentonar as demais, fundidas en este último xoves do trimestre, xusto cando nos acaban de dar as vacacións? E así co fío que non acerto a enhebrar na agulla, cegas e esgotadas pero contentas de contar contigo, salvamos este horrible primeiro cuarto onde o resultado parece unha competición a ver quen a pasa por detrás do taboleiro. Nunca un (7-3) acendeu tanto a unha bancada? Chega o segundo cuarto e xa parece que imos máis en serio. Non é fácil derrotar unha zona cando cada unha se toma a xustiza pola súa man. Parece que correndo
todo funciona, pero en canto páirannos as transicións quedamos mirando a ver quen é a valente que asume. (12-14) froito dos excesos e as concesións no rebote, ninguén ten pulmóns hoxe para parar os
contraataques.

O descanso é un aire para ver que facemos contra a 3-2. Non é a zona, é a falta de confianza no noso. A ver se nos animamos un pouquiño, isto parécese  demasiado ao partido de ida e aínda que nos gusta a emoción igual non nos gusta tanto. Apertamos un pouco e recuperamos a alegría de os contraataques nos rebotes seguros e ese buscarse no medio da pista
para pola rápido en pista dianteira. (14-11) e algo máis de serenidade.
Empeza o último cuarto e parece que nos poden engulir de novo. Pero aparece un lume fatuo na pista, non contabamos (ou si) coa hormiguita traballadora que se arremanga e vai asumindo en silencio os medos de as demais para anotarse os seus discretos puntiños seguidos, que hoxe son puntazos e que nos resolven con ese apertado (9-8) o último cuarto, e que nos axudan a despedir o ano cunha vitoria e un enorme sorriso. Como nos custou e que ben sabe!

BÁSQUET CORUÑA LEYMA Ou16 (7+12+14+9) 42: Sofía Martínez, Sofía Cernadas, Iria Candal, Yohanna Xiscatti, Carla Castro, Adela Villar, Esther Veiga, Mayte Villca, Branca Fernández, Verónica Payo e Lucía Sande.
Adestradoras: Edda Beltrán, Laura Pozo e Olalla Luaces.
LARACHA CENTRO BUCODENTAL (3+14+11+8) 36: Tasende, Fernández C., Belo, Ramírez, Fernández X., Naya, Santos e Tuset.
Adestrador: Alberto García.